یاسین قاسمی بجد در کتاب توحید و یکتاپرستی، به شناخت پروردگار و پیامبرش که بزرگترین و مهم‌ترین مبحثی است که خداوند بدان امر فرموده، پرداخته.
نام علمی که چگونه بندگی کردن را می‌آموزد توحید است، تمام پیامبران و کتاب‌های آسمانی یک مسئولیت داشته‌اند و آن تحقق توحید بوده است، اولین مراحل توحید شناخت پروردگار و دیگر اصول اعتقادی است.
مهم‌ترین و پاک‌ترین و مقدس‌ترین کتاب توحید قرآن کریم است، سپس در تمام کتاب‌های حدیث کتاب یا باب مستقلی درباره توحید آمده است، تألیفات مستقلی که در این باره شده بی‌شمار است. کتاب حاضر به طور مختصر و مفید به این علم شریف پرداخته است.
بی‌تردید آموختن چهار چیز بر مسلمانان واجب است: اول: علم، که عبارت از شناخت خداوند و شناخت پیامبرش (ص) و شناخت دین اسلام با دلایل است. دوم: به آن عمل کردن. سوم: به سوى آن دعوت نمودن. چهارم: صبر در برابر مشکلاتى که در این راه پیش خواهد آمد.
همچنین آموختن سه اصل که عبارت است از: اول: اینکه پروردگار ما را آفریده و پرورش داده و روزى داده ولی بیهوده نگذاشته است بلکه براى هدایت ما پیامبرى فرستاده که هرکس از او پیروى کند داخل بهشت، و هر کس نافرمانى کند وارد دوزخ خواهد شد.
دوم: اینکه خداوند هرگز راضی نخواهد بود که بنده‌اى، هیچ احدی را با او در عبادتش شریک گرداند، نه فرشته مقرب و نه پیامبر مرسلى را.
سوم: اینکه کسى که خدا را به یگانگى بشناسد و از پیامبرش اطاعت کند هرگز براى او جائز نیست که با کسانى که با خدا و رسولش دشمن هستند دوستی برقرار کند حتی اگر نزدیک‌ترین خویشاوندانش باشند، بر هر زن و مرد مسلمان واجب است.
در بخشی از کتاب توحید و یکتاپرستی می‌خوانیم:
ایشان محمدبن عبدالله بن عبدالمطلب بن هاشم هستند که هاشم از قریش و قریشى‌ها عرب و از نسل حضرت اسماعیل فرزند حضرت ابراهیم خلیل هستند، ایشان شصت و سه سال عمر کردند، که چهل سال آن پیش از بعثت و بیست و سه سال دیگر زندگى بعثت بود، ایشان پیامبر و رسول بودند، با (إقرأ) نبوت و با (مدثر) رسالت به ایشان ابلاغ شد، که در آن زمان در مکه تشریف داشتند، خداوند ایشان را فرستاد تا که مردم را از شرک باز داشته و به سوى توحید و یکتاپرستى بخواند، 21 بدلیل این ارشاد خداوندى که:
﴿یَا أَیُّهَا الْمُدَّثِّرُ 1 قُمْ فَأَنذِرْ 2 وَرَبَّکَ فَکَبِّرْ 3 وَثِیَابَکَ فَطَهِّرْ 4 وَالرُّجْزَ فَاهْجُرْ 5 وَلَا تَمْنُن تَسْتَکْثِرُ 6 وَلِرَبِّکَ فَاصْبِرْ﴾ [المدثر: 1-7]
«اى مرد جامه برخود پچیده! برخیز و هشدار ده و پروردگارت را تکبیر گوى و دامنت را پاکیزه بدار و از آلایش – شرک – بپرهیز و بخششى مکن که پاداش بزرگتر بخواهى و در راه پروردگارت شکیبایى کن».
معناى: ﴿قُمْ فَأَنذِرْ﴾ یعنى از شرک بترسان و به سوى توحید فراخوان، و ﴿ وَرَبَّکَ فَکَبِّرْ ﴾ یعنى با توحید و یکتاپرستى او را تعظیم کن و بزرگ بدار و ﴿ وَثِیَابَکَ فَطَهِّرْ ﴾ یعنى اعمال خویش را از شرک پاک گردان، ﴿ وَالرُّجْزَ فَاهْجُرْ ﴾ رجز یعنى بتها، و ترک بتها یعنى بیزارى از بتها و بت پرستان. 2223
ده سال تمام به همین منوال مردم را بسوى توحید مى‌خواندند، پس از ده سال ایشان به معراج یعنى آسمان فراخوانده شدند و نماز‌هاى پنج‌گانه فرض گردید، سه سال در مکه نماز خواندند، و سپس مأمور گردیدند که به مدینه هجرت کنند هجرت از سرزمین شرک به سرزمین اسلام منتقل شدن است.
هجرت بر این امت فرض است که از سرزمین شرک به سرزمین اسلام کوچ کنند و این فریضه تا قیامت ادامه دارد.
نقد و بررسی‌ها
هیچ دیدگاهی برای این محصول نوشته نشده است.